Da Mogu Da Te Vratim (feat. Dzenan Loncarevic) Koliko puta si mi presla put koliko puta mi je utisnut. Zorica Brunclik - pesme. moje srce da ti dam da te boli u grudima. Zorica Brunclik - pesme. Ti sa drugom sedis zagrljen prepun srece nazdravljas joj casom. Zorica Brunclik - pesme. Joj, Marko, Marko tekst Vera Matovic Joj, Marko, Marko tekst. Oko mene prica kruzi da se druga s tobom druzi da ne volis vise mene opile te usne njene Ref. Joj, Marko, Marko sunce moje jarko zasto radis tako tako naopako Vise volis njena jutra nego samnom srecno sutra njoj odlazis, pa je mazis meni ne dolazis Ref. Zelela sam da te budim jutrom [BARANKI MOJE] Baranki moje, [DO LUDWIKA NORWIDA] Wracają dla nas piękne Chrystusowe [W CIEMNOŚCIACH POSTAĆ MI STOI MATCZYNA] W ciemnościach postać mi stoi matczyna, PROROCTWO: Kiedy róża stanie złączona z kamieniem, [JAK DAWNIEJ - OTO STOJĘ NA RUINACH] Jak dawniej - oto stoję na ruinach nek' mi srce govori. Prvi pogled oka tvoga. sjajnom suncu podoban. plenio je srce moje. ucinio robom ga. Ja te ljubim, ah, jedina. celom svetu kazacu. samo od tebe, ah, premila. ovu tajnu sakricu. Oto są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja! Dopiero przyszli do zdrojów, światłością się napełnili, Alleluja, alleluja! Na Baranka Pańskich godach, W szat świątecznych czystej Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja! Dopiero przyszli do zdroju, światłością się napełnili, Alleluja,alleluja! Baranka Pańskich godach, W szat świątecznych czystej bieli, Po krwawego morza wodach, Nieśmy Panu pieśń weseli. swej miłości wiekuistej On nas swoją Krwią częstuje, Nam też Ciało swe przeczyste Chrystus kapłan ofiaruje. drzwi świętą Krwią skropione Anioł mściciel z lękiem wziera, Pędzi morze rozdzielone, Wrogów w nurtach swych pożera. nam Paschą Tyś jest Chryste, Wielkanocną też Ofiarą, Tyś przaśniki nasze czyste Dla dusz prostych z szczerą wiarą. Ofiaro Niebios święta, Ty moc piekła pokonywasz, Zrywasz ciężkie śmierci pęta, Wieniec życia nam zdobywasz. piekło pogromiwszy Swój zwycięski znak roztacza, Niebo ludziom otworzywszy Króla mroków w więzy wtłacza. nam wiecznie, Jezu drogi, Wielkanocną był radością, Strzeż od grzechu śmierci srogiej Odrodzonych Twą miłością. Ojcu i Synowi, Który z martwych żywy wstaje I świętemu też Duchowi Niech na wieki nie ustaje. Baranek na stole, baranki przy stole. Poetycka wizja czy rzeczywistość. A może jedno i drugie. Henryk Przondziono /Foto Gość Odkupił swe owce Baranek bez skazy. Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy. Świadomość rangi Wigilii Paschalnej, jej centralnego miejsca w roku liturgicznym powoli dojrzewa. Nasze świątynie już nie świecą, jak przed laty, pustkami. Mało kto pyta dlaczego liturgia kończy się procesją. To efekt formacji w ruchach i wspólnotach. Także parafialnych. Jeżeli coś jeszcze wymaga pracy na najbliższych kilka lat, to uchwycenia związku tej Nocy z chrztem. Wielu ciągle jeszcze nie odkryło, że to najlepszy moment w roku, by odnowić przyrzeczenia i przyjąć chrzest. By z jeszcze większą intensywnością, wysiłkiem rozumu i ducha odkrywać „jak wielki jest chrzest, którym zostaliśmy ochrzczeni”. Podejmijmy zatem trud. Choć dziś, świątecznie, raczej tytułem wstępu do naszego wielkanocnego cyklu. W pewnej parafii… Duszpasterze przez wiele lat zachęcali, by ktoś zdecydował się ochrzcić dziecko podczas Wigilii Paschalnej. Łatwo nie było. Wiadomo, długa liturgia, noc… Co zrobić później? Gdzie i jak zorganizować w nocy chrzciny? Pewnie ostatni argument był dla wielu najtrudniejszym do przeskoczenia. Aż nadszedł moment. Związana z Ruchem Domowego Kościoła rodzina, po latach formacji, niejednym przeżytym rekolekcyjnie Triduum Paschalnym, zgłosiła w kancelarii parafialnej pragnienie ochrzczenia dziecka w Noc Paschy. Na tę okoliczność schola przygotowała starożytny hymn: „Oto są baranki młode (…) Dopiero przyszli do zdroju, światłością się napełnili. Alleluja!”. Zaśpiewano go już po liturgii chrzcielnej. Podczas przygotowania darów. W następnym roku chętnych było więcej. O chrzest dzieci podczas Wigilii Paschalnej poprosiło kilkanaście rodzin. Każda z przychodzących do kancelarii pytała: Ale będą baranki młode…? Były. Baranki młode Oczywiście nie chodzi tylko o starożytny hymn. W świetnej zresztą interpretacji muzycznej. Podniosłej i robiącej wrażenie. Chodzi o treść. Nawiązującą do sekwencji (czyli pieśni śpiewanej przed Ewangelią): „Odkupił swe owce Baranek bez skazy. Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy”. Baranki Baranka. Jeden z tytułów, nadanych ochrzczonemu. Dziwi. Jak inne. Wybrani, oświeceni, obmyci krwią baranka, dzieci Boże, lud kapłański, prorocki i królewski, dzieci światłości, święci i umiłowani, święci i nieskalani… Ileż tego na kartach Pisma świętego i w liturgii Kościoła. Mówiących o wielkości obdarowania. Nad czym, niestety, przechodzimy nie zauważając, nie doceniając, nie potrafiąc się cieszyć. Na szczęście mamy jedną Świętą Noc (nie mylić ze związaną z okresem Narodzenia Pańskiego kolędą), a po niej jeszcze pięćdziesiąt dni okresu wielkanocnego, gdy możemy zatrzymać się, odkryć zagrzebany gdzieś głęboko skarb, rozradować się i – co najważniejsze – nauczyć się żyć wielkością Bożego daru. Mając świadomość, że w Święta raczej mało kto siedzi w Internecie i czyta, dziś tylko sygnał i zachęta. Trochę jak wielkanocny, budzący dzwon. Reszta w poniedziałek wielkanocny, kolejne dni i tygodnie. Przewodnikiem naszej wędrówki będą obrzędy chrztu dzieci. Zaczynając od znaku krzyża, poprzez egzorcyzm, zanurzenie, namaszczenie krzyżmem, białą szatę i świecę. Na koniec będzie niespodzianka. Ale zanim do niej dojdziemy, na początek, wspomniany wielkanocny hymn chrzcielny. Fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny feat. Rafał Maciejewski - Topic Oto są baranki młode Przeczytaj także: DODANE DODANE AKTUALIZACJA DODANE DODANE DODANE DODANE DODANE DODANE DODANE DODANE W niezwykle skromnej, ale wielce wymownej scenerii z prostym brzozowym krzyżem w tle dzieci opowiadały, z czym kojarzą im się święta wielkanocne. Bogata tradycja świąt sięgająca wczesnego średniowiecza, ma przecież solidne korzenie także w liczącym osiem wieków Miechowie. Przedświąteczny apel w "dwójce"Uroczysty apel przedświąteczny przygotowała młodzież Szkoły Podstawowej nr 2 im. Marii Konopnickiej w**Miechowie z**pomocą swoich nauczycieli. Rozdano także nagrody i**dyplomy dla uczestników konkursu plastycznego ogłoszonego przez Kurię Diecezjalną w**Kielcach. **Była mowa o oddaniu, przyjaźni i o tym, kogo możemy uważać za przyjaciela. Przypomniano, co powinno się znaleźć w koszyczku ze święconym oraz co symbolizuje chleb, sól, jajko, chrzan i inne produkty wkładane do koszyka w Wielką są baranki małe, oto ci, co zawołali Alleluja... -śpiewano radośnie na finał, pokazując oczywiście na siebie. A podarunkami dla dyrektor szkoły Aleksandry Dróżdż, nauczycieli i zaproszonych gości były właśnie pięknie opakowane baranki wielkanocne. Okazjonalny spektakl słowno-wokalny powstał z pomocą siostry katechetki Ligii Krukowskiej, Barbary Kowalczyk, Bożeny Węgrzynowicz i akompaniującego na organach wicedyrektora "dwójki" Mirosława Ligia odczytała nazwiska zwycięzców plastycznego konkursu diecezjalnego, którego myślą przewodnią było czwarte przykazanie. -Bo poBogu to właśnie rodzice są waszymi najwierniejszymi przyjaciółmi _- dodała dla przypomnienia. Nagrodzeni w konkursie to: Aleksandra Starnawska, Nina Batko i Jakub Krzyżkiewicz. Ola okazała się jednak najlepsza w oddaniu istoty czwartego przykazania i to ona właśnie będzie reprezentować diecezję kielecką w kolejnym etapie. A nagrodzonych dyplomami było tylu, że nie sposób tu wszystkich i fot. (WOJ.) Oto są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja! Dopiero przyszli do zdrojów, światłością się napełnili, Alleluja, alleluja! Na Baranka Pańskich godach, W szat świątecznych czystej bieli, Po krwawego morza wodach Nieśmy Panu pieśń weseli. W swej miłości wiekuistej On nas swoją Krwią częstuje, Nam też Ciało swe przeczyste Chrystus kapłan ofiaruje. Na drzwi świętą Krwią skropione Anioł mściciel z lękiem wziera, Pędzi morze rozdzielone, Wrogów w nurtach swych pożera. Już nam Paschą Tyś, o Chryste, Wielkanocną też ofiarą, Tyś Przaśniki nasze czyste Dla dusz prostych z szczerą wiarą. O Ofiaro niebios święta, Ty moc piekła pokonywasz, Zrywasz ciężkie śmierci pęta, Wieniec życia nam zdobywasz. Chrystus piekło pogromiwszy Swój zwycięski znak roztacza, Niebo ludziom otworzywszy Króla mroków w więzy wtłacza. Byś nam wiecznie, Jezu drogi, Wielkanocną był radością, Strzeż od grzechu śmierci srogiej odrodzonych Twą miłością. Chwała Ojcu i Synowi, który z martwych żywy wstaje I Świętemu też duchowi niech na wieki nie ustaje.

oto sa baranki moje tekst