Marta Wiśniewska, czyli słynna Mandaryna, lata największej popularności ma już za sobą. Choć była żona Michała Wiśniewskiego nadal rozwija karierę muzyczną, jej grono fanów jest Mijają dwa lata, od kiedy z Dominiką Talarczyk dołączyłyśmy do Zespołu 313C. I to naprawdę jest Zespół przez wielkie "Z"! Tutaj bowiem nauczyłam się, co… | 13 comments on LinkedIn A ta roza ktora przemarzla to byla czerwona "thats jazz" czy lososiowa "jazz" ?(pisalas u Gabrysi) pozdrawiam i zapraszam do ogladania moich zmagań z naturą Sezon 2020-2023 / Sezon 2016-2018 / Sezon 2014-2015 W normatywnym języku rosyjskim właściwymi formami są: на Украину, на Украине, с Украины (odpowiednio: na Ukrainę, na Ukrainie, z Ukrainy). Tymczasem, na Ukrainie rozpowszechniły się formy: в Украину, в Украине, из Украины. W 1993 roku zyskały one oficjalne uznanie na Ukrainie. W ten Roza ktora nie rosla latami, Rozkwita powoli pieknymi pakami, Ci ludzie ktorzy przez lata milczeli, Nagle romawiac razem zaczeli, Wisnie ktore kiedys wisialy na drzewach, Nasze zaladki zaczely rozgzewac, Te zegary ktore sekundy mialy dlugie, teraz szybko leca skacza co drugie, Ten czas przeminionych lat, nic nie cofniesz choc bys chcial, Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Rozedma płuc/ fot. Minerva Studio / Opublikowano: 12:26Aktualizacja: 11:22 Rozedma płuc (rozedma płucna) to poważna choroba, która nie jest wyleczalna, a objawy często nie są łatwe do zdiagnozowania. Jakie są przyczyny rozedmy płuc i powikłania tego schorzenia? Rozedma płuc – co to jest?Przyczyny rozedmy płucRozedma płuc – objawyDiagnoza rozedmy płucJak leczyć rozedmę płuc?Rozedma płuc – skutki i powikłaniaRozedma płuc – rokowania Rozedma płuc (inaczej rozedma płucna) to choroba, która polega na nieodwracalnym niszczeniu pęcherzyków płucnych i tym samym zmniejszeniu czynnej powierzchni oddechowej. Zwykle ta choroba występuje jako składowa obrazu POChP, czyli przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Wyróżnia się dwa główne typy rozedmy płuc: rozedma środka zrazika – dochodzi do zniszczenia pęcherzyków oddechowych, rozedma całego zrazika – zniszczeniu ulegają oskrzeliki oddechowe, woreczki pęcherzykowe oraz pęcherzyki oddechowe. W wyniku powstania rozległych zmian w miąższu płucnym pojawiają się rozległe pęcherze rozedmowe. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Selen Organiczny 200 µg, 365 tabletek 73,00 zł Przyczyny rozedmy płuc Przyczyną rozedmy płuc jest przede wszystkim palenie tytoniu – w takim przypadku rozedma powstaje w górnych partiach płuc. Jest to przede wszystkim rozedma środka zrazika. Na tę chorobę narażone są osoby przebywające w środowisku o zwiększonej zawartości pyłów w powietrzu. Rzadziej rozedma płucna spowodowana jest przez niedobór alfa1-antytrypsyny. Zmiany powstają wtedy w płatach dolnych już około 30. roku życia, szczególnie jeśli osoba chora pali tytoń. Choroba przebiega jako rozedma całego zrazika. Rozedma płuc – objawy Objawy rozedmy płuc wiążą się z niewydolnością oddechową powstałą w wyniku zniszczenia prawidłowego miąższu płucnego. Problemy z zaczerpnięciem powietrza zwiększają się wraz z rozwojem choroby. Początkowo pojawia się duszność przy znacznym wysiłku, a w skrajnych przypadkach może dojść do niemożności wykonania z jej powodu codziennych czynności. W zaawansowanej chorobie płuca rozedmowe nadmiernie wypełniają klatkę piersiową, co jest widoczne pod postacią klatki piersiowej beczkowatej. Pacjenci nierzadko są wyniszczeni, widać ich ciągły wysiłek. Chorobę rozpoznaje się na podstawie badań obrazowych. Rozedma płucna w RTG charakteryzuje się spłaszczeniem przepony, poziomym ustawieniem żeber, nadmiernym przejaśnieniem pól płucnych. Pewne rozpoznanie uzyskuje się na podstawie tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości (TKWR), badanie jednak nie jest konieczne w przypadku osób chorych na POChP. Diagnoza rozedmy płuc W diagnozowaniu rozedmy płuc wykonuje się: tomografię komputerową klatki piersiowej; RTG klatki piersiowej – jeżeli pacjent ma rozedmę płuc na zdjęciu widać jaśniejsze elementy w polach płucnych, spłaszczenie przepony i czasem pęcherze rozedmowe; gazometrię, która pozwala rozpoznać i kontrolować zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej; spirometrię, która mierzy objętość oraz pojemność płuc i przepływ powietrza. Jak leczyć rozedmę płuc? Leczenie rozedmy płuc jest wielokierunkowe, oprócz farmakoterapii wykorzystuje się też rehabilitację i odpowiednią dietę. Leczenie rozedmy płuc opiera się na terapii choroby podstawowej, czyli POChP, jest dobierane indywidualnie do potrzeb pacjenta, w zależności od wyników gazometrii oraz spirometrii. Opiera się przede wszystkim na terapii choroby podstawowej, rehabilitacji oddechowej i odpowiednim odżywianiu. Stosuje się leki rozkurczające oskrzela, długo i krótko działające, sterydy, a przy leczeniu zaostrzeń antybiotyki. W przypadku nasilonej duszności wdraża się tlenoterapię. W przypadku niedoboru alfa1-antytrypsyny już u młodych ludzi można wdrażać leczenie substytucyjne, jest ono jednak bardzo drogie i nierefundowane w Polsce. Niektórzy chorzy kwalifikują się do zabiegów operacyjnych rozedmy płuc polegających na wycięciu pęcherzy rozedmowych, zmniejszeniu objętości płuc lub ich przeszczepieniu. Rehabilitacja w rozedmie płuc zapobiega progresji zmian, ma szczególne zastosowanie u osób, u których mimo optymalnego leczenia nadal występuje duszność. Wspomagająco można wykorzystywać ćwiczenia oddechowe, ogólnousprawniające ćwiczenia fizyczne, edukację chorego i jego bliskich. Konieczne jest leczenie uzależnienia od tytoniu oraz odpowiednie wsparcie psychiczne. Dieta przy rozedmie płuc ma również niezmiernie ważne znaczenie, ponieważ chorzy z powodu duszności mogą mieć problemy z odpowiednim odżywianiem się. Należy zapewnić choremu odpowiednią podaż kalorii, posiłki podawać w mniejszych porcjach, kilka w ciągu dnia, a jeśli to konieczne, dietę uzupełnić odżywkami. Rozedma płuc – skutki i powikłania Gdy dojdzie do pęknięcia pęcherzyka w płucach, powietrze przedostaje się do jamy opłucnej i powoduje ucisk na tkankę płucną oraz upośledzenie oddychania. Objawia się to nagłym, silnym bólem w klatce piersiowej, który może promieniować do pleców lub ramienia, dusznością i suchym kaszlem. Odma opłucnowa może również nie dawać żadnych symptomów. Sytuacja taka wymaga szybkiej interwencji. Lekarz u pacjenta z pęcherzykami na płucach stwierdza ściszenie szmeru pęcherzykowego i nadmierny odgłos opukowy. Rozpoznanie stawia się za pomocą zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej. W zależności od wielkości odmy i stanu pacjenta leczenie może być zachowawcze. Odmę można zdrenować (założyć dren poprzez ścianę klatki piersiowej do jamy opłucnej) lub leczyć operacyjnie (w przypadku nawracania bulle rozedmowe usuwa się operacyjnie). Rozedma płuc – rokowania Długość życia z rozedmą płuc zależy od wielu czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. Rokowanie poprawia się znacząco przy zaprzestaniu palenia tytoniu. Niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi są nasilona duszność, zmniejszona wydolność wysiłkowa, niedożywienie i częste zaostrzenia choroby. Czy rozedma płuc jest wyleczalna? Niestety choroba ta nie jest wyleczalna – terapia zmniejsza objawy i zapobiega powstawaniu kolejnych zmian, dlatego powinna być stosowana regularnie i modyfikowana w zależności od objawów. Życie z rozedmą płuc jest mniej uciążliwe, gdy chory stosuje się do zaleceń lekarskich oraz unika czynników ryzyka. Bibliografia Przytrzymaji odkryj Szczeklik A., Interna Szczeklika, Medycyna Praktyczna, Kraków 2018. Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Ewelina Stefanowicz lekarz Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Ewelina Stefanowicz Lekarka stażystka, absolwentka Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Mam za sobą wiele miesięcy praktyk w licznych trójmiejskich szpitalach. Interesuję się funkcjonowaniem ludzkiego organizmu zarówno od jego fizycznej, jak i psychicznej strony Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Forum: Tematy, których nie znalazłam w forum Moja Babcia kończy dzis 100 latCałe życie duuużo pracowała, została sierotą mająć lat 14 i wychowała młodsze rodzeństwo sama. Potem urodziła jeszcze 8 swoich dzieci 🙂 Ma 34 wnuwków, 17 prawnuków i 6 pra pra wnuków :)Zawsze szkoda jej było czasu by siedzieć bezcznnie (to mam chyba po niej )Od paru dobrych lat twierdzi, ze Pan Bóg ja przeoczył w wzywaniu do nieba ;)Teraz od roku juz w zasadzie tylko leży ale jeszcze 2, 3 lata temu byla prawie całkiem sprawna. Moja mama była u niej (a to jest 150km od nas) ostatnio i opowiadała jej o mnie o Wojtku. Babcia już sie prawie nie odzywa ale wiemy, ze wszystko rozumie bo mama pokazała jej zdjęcie i u babci po policzku popłyneła łza. Cała rodzina się do niej zjezdza- niestety ja nie mogę :(Ale sercem jestem dziś przy babci i dlatego piszę tego posta. A jaka jest recpeta na takie długie życie- nie jeść masła, nie wystawiać się do słońca, niczym się nie przejmować i dużo pracować- to słowa mojej babci 🙂 Rozalia Aleksandrowicz, jedna z najbardziej znanych gorzowianek, wieloletnia radna miejska i przewodnicząca gminy tatarskiej, zmarła w środę. Miała 75 lat. Była absolwentką technikum gastronomicznego. Prowadziła jedną z najbardziej znanych cukierni w mieście - Maleńką przy ul. Chrobrego. Przez lata działała w Stronnictwie Demokratycznym, była radną kilku kadencji. Bezskutecznie kandydowała do Senatu. Założyła i szefowała fundacji Gorzowskie Zdrowie, która kupowała urządzenia medyczne. Przez kilka lat była też przewodniczącą gorzowskiej gminy muzułmańskiej. Miała dwoje dorosłych dzieci. Pożegnanie zmarłej odbyło się w czwartek na cmentarzu komunalnym, pogrzeb odbędzie się w Warszawie. Róża to choroba skóry, która objawia się bolesnymi, mocno zaczerwienionymi, miejscowymi zmianami skórnymi. Atakuje zwykle najmłodszych i najstarszych pacjentów. Jakie symptomy ogólne współwystępują z chorobą? Czy róża jest zaraźliwa? Kto jest predysponowany do zakażenia i w jaki sposób można wygrać z różą? Róża – choroba skóry Róża jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez paciorkowce grupy A. Można ją opisać jako ostry stan zapalny skóry wraz z naczyniami chłonnymi, a czasem także zapalenie tkanki podskórnej. Towarzyszą temu liczne uciążliwe objawy, wysoka gorączka. Choroba róża zaczyna się nagle i rozwija bardzo szybko. Niestety, zwłaszcza nieleczona, może prowadzić do poważnych zaburzeń pracy organizmu. Róża – czy jest zaraźliwa? Teoretycznie róża jest zaraźliwa. Jeśli chodzi o sposoby zarażania, dochodzi do niego przez uszkodzoną skórę. Bakterie przedostają się do organizmu, wykorzystując drobne rany, skaleczenia, a nawet otarcia naskórka. Drogę paciorkowcom torują także owrzodzenia i miejsca ukąszeń przez owady. Mimo że jest to schorzenie zakaźne, przypadki zarażenia różą od drugiej osoby zdarzają się wyjątkowo rzadko. Do zachorowania są bowiem konieczne tak zwane czynniki predysponujące. Choroba róża a czynniki ryzyka Rozwojowi infekcji paciorkowcowej sprzyjają między innymi: wiek (róża atakuje zwykle noworodki, dzieci w wieku 5-10 lat oraz osoby starsze), wrodzone niedobory immunologiczne i nabyte obniżenie odporności, wewnątrzustrojowe ogniska zapalne, zaburzenia krążenia żylnego i chłonnego (chociażby niedostateczne ukrwienie podudzi), cukrzyca, zakażenia grzybicze, owrzodzenia skórne, alkoholizm, przebyte przeszczepy, upośledzony drenaż limfatyczny (w tym po wszczepieniu bajpasów, mastektomii albo operacjach miednicy). W przypadku róży nóg najczęstszymi czynnikami predysponującymi są grzybica międzypalcowa, owrzodzenia i niewydolność żylna. Róża – objawy, które dają w kość Choroba skórna róża atakuje nagle i od razu daje uciążliwe objawy. Pojawiają się między innymi: obrzęk, ostry stan zapalny, wyraźne odgraniczenie ciemnoczerwonych, wręcz purpurowych ognisk zapalnych od reszty skóry (chora skóra jest nienaturalnie napięta, lśniąca i ocieplona), objawy róży występują zwykle na kończynach (zwłaszcza na nodze; czasem choroba zajmuje wyłącznie dłonie lub stopy), zdarzają się też zmiany na twarzy (w tym w okolicach błon śluzowych nosa i jamy ustnej), wysoka temperatura ciała (40-41 stopni), dreszcze, powiększone, obrzęknięte węzły chłonne, swędzenie, pieczenie, ból, wrażenie puchnięcia, złe samopoczucie, osłabienie organizmu. Róża – choroba skóry o wielu twarzach Róża może przyjmować wiele postaci. Do podstawowych rodzajów tego schorzenia zaliczamy: różę pełzającą (wędrującą) – rozprzestrzenia się ona przez naczynia limfatyczne. Przebieg choroby jest bolesny, towarzyszy mu pieczenie, osłabienie i inne wyżej wymienione symptomy, różę pęcherzową – oprócz powyższych objawów tworzą się pęcherze wypełnione treścią surowiczą, różę zgorzelinową – prowadzącą do martwicy tkanek lub zgorzeli, różę krwotoczną – jej przebiegowi towarzyszą objawy krwotoczne, w tym krwawienia podskórne, różę nawrotową – gdy rumień zapalny nawraca, zwykle w tym samym miejscu (choroba nie pozostawia uodpornienia, a przy nawrotach może powodować dalsze zaburzenia ogólnoustrojowe), różę nowotworową – miejscowy odczyn zapalny tworzy się wówczas w reakcji na rozprzestrzeniające się komórki nowotworowe, np. u kobiet chorych na raka piersi. Róża – leczenie wymaga antybiotykoterapii Leczenie choroby polega na terapii antybiotykowej. W trudnych lub zagrożonych przypadkach wskazana jest hospitalizacja. Pod wpływem antybiotyków róża zaczyna szybko ustępować – zanikają zarówno symptomy skórne, jak i objawy ogólne. Lekarze przepisują zwykle penicylinę i amoksycylinę. Oprócz przyjmowania leków zaleca się stosowanie niefarmakologicznych środków łagodzących przebieg choroby. Podczas róży pomocne bywają miejscowe okłady z ichtiolu stosowane bezpośrednio na bolesne zmiany, a także używanie preparatów nawilżających. Dobre efekty daje przemywanie skóry antybakteryjnym wyciągiem z piołunu oraz stosowanie ziołowych herbat i naparów dobrych na układ krążenia (np. z rokitnika, pokrzywy, dziurawca). Warto także docenić nasiona z lnu – zapobiegają one utracie wody i pomagają utrzymać stosowne nawilżenie skóry. Jeśli róża nie jest zgorzelinowa, zmiany skórne nie pozostawią żadnych blizn. Uwaga: w przypadku róży nawrotowej konieczne jest dłuższa, minimum miesięczna, a czasem nawet trzymiesięczna antybiotykoterapia! Możliwe powikłania Przy prawidłowym leczeniu róża całkowicie ustępuje. Rzadko kiedy pojawiają się groźniejsze powikłania, np.: sepsa (posocznica), czyli ogólnoustrojowa infekcja bakteryjna, gorączka reumatyczna, kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie naczyń limfatycznych i żylnych, zaburzenia krążenia, ropowica, słoniowacizna (bardzo nasilony obrzęk). Aby uchronić się przed groźnymi powikłaniami, ważna jest szybka diagnostyka i skrupulatne wyleczenie choroby. Choć o róży nie słyszy się za dużo (pomijając momenty, w których mylona jest ona z różyczką), cierpi na nią stosunkowo spora liczba pacjentów. W Polsce odnotowuje się rocznie ok. 5 tys. zachorowań. Zdjęcie główne: dandlinz04 @Flickr /CC Zmarł Andrzej Korzyński, znany polski kompozytor, aranżer i pianista. Był członkiem Polskiej Akademii Filmowej. Miał 82 lata. Korzyński urodził się 2 marca 1940 roku w Warszawie. Przez część swojej kariery występował pod pseudonimem artystycznym "Andrzej Spol". Andrzej Korzyński. Kariera W 1964 roku Andrzej Korzyński ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie. Studiował kompozycję i dyrygenturę. Jego pracą dyplomową była opera kameralna, która wykorzystywała modernistyczne techniki kompozytorskie. Jeszcze jako student był akompaniatorem aktorskiego kabaretu "Manekin". Korzyński skomponował muzykę do filmów, takich jak "Człowiek z żelaza" Andrzeja Wajdy, "Ocalenie" Edwarda Żebrowskiego, "Pierścień i róża" Jerzego Gruzy czy "Akademia pana Kleksa" Krzysztofa Gradowskiego. Miał na koncie hitowe "Żółte kalendarze" i "Kochać" Piotra Szczepanika, "Domek bez adresu" Czesława Niemena oraz "Do łezki łezka" Maryli Rodowicz. Był również twórcą popularnej w latach 80. postaci Franka Kimono, w którą wcielał się aktor Piotr Fronczewski, a także autorem wykonywanych przez niego piosenek. W 1991 roku napisał z kolei słowa do piosenki "Mydełko Fa", wykonywanej przez Marlenę Drozdowską i Marka Kondrata. W założeniu utwór miał być parodią chodnikowo-straganowych przebojów, inspirowaną reklamą mydła Fa, lecz stał się jednym z pierwszych polskich przebojów muzyki disco polo. W 2017 roku artysta otrzymał Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Dokument o Korzyńskim "Nie żyje Andrzej Korzyński, twórca wielkich hitów i autor muzyki do kultowych filmów. Zawsze pamiętamy o ważnych postaciach polskiej kultury" – napisał w poniedziałek na Twitterze prezes Telewizji Polskiej Jacek Kurski. Jak zapowiedział Kurski, publiczny nadawca wyemituje dokument pod tytułem "Andrzej Korzyński. Zagubiony diament" w reżyserii Grzegorza Brzozowicza, opowiadający o życiu i twórczości polskiego kompozytora. twitter Źródło: / / Twitter

roza ktora zyje 2 lata